از وقتی دنیا به هم ریخت

چیز های خوبش فراموش شد

و باید برای پیدا کردنشان به گنجه تاریخ سر زد

قداست دستان

لبخند عشق

چشمان مهربان

گرمای نفس

بوی چادر نماز

 

و جای همه این ها چیز های تقلبی آمد

چیزهایی که نقشش خوب است اما ….

یک گمشده دارد

یک جای خاااااااااللللللیییییی بزرگ

 

و آن معصومیت زن است

وآن قدرت با شکوه تربیت است

قدرتی که خداوند به زن اعطا کرده

 

و شاید مهم ترین قدرت بشریت برای رفتن به سوی انسانیت است

 

انسانیت!!!!!

گمشده ی بشر امروز

 

از وقتی جایگاه تربیت را گم کردیم و این قدرت الهی رو بی ارزش دانستیم

تلاش کردیم تا از زن یک موجود جدید خلق کنیم

و او را از عرش به پایین کشاندیم

تا اعماق زمین

تا فقط موجودی باشد زیبا

تا چشم همه را پر کند از خالی ها و پوچ ها

 

اما بشریت به فاجعه این سقوط ناگهانی فکر نکرد

فکر نکرد که با این سقوط تنها کسی که آسیب میبیند خود اوست

تنها کسی که دیگر وجود مقدس مادر و دامن پر مهر او را نخواهد دید خود اوست

دیگر دنیا لطافتش را از دست میدهد

عشق دیگر خاموش میشود

و زن این شکوهمند ترین جلوه ربانیت خداوند نخواهد درخشید

 

از قدیما بزرگترا برای کوچیکترا بزرگی میکردن 

یعنی حواسشون بهشون بود

نه اینکه به روشون بیارن 

یا تحقیرشون کنن

یا نظرشونو بهشون تحمیل کنن

نه.

دورادور مراقبشون بودن مثل بچه ای که تازه راه رفتن یاد گرفته پشت کوچیک ترا راه میرفتن تا اگه ی وقت زانوشون شل شد زیر بغلشونو بگیرن که نخورن زمین و زخم و زیلی نشن

 

البته بعضی وقتا هم که بچه گوش به حرف بزرگترش نمیداد میزاشتن بخوره زمین تا بدونه بزرگترش صلاحشو میخواد 

اما زمین خوردن کنترل شده 

زمین خوردنی که اون بزرگتر میدونست در حد زخم شدن سطحی دست و پای بچه است نه بیشتر

 

آخ که اون بچه چقدر خوش بخت بود که پشتش به بزرگترش گرم بود

چقدر خوش حال بود که همیشه ی کسی هست که هواشو داره 

چقدر آرامش داشت که ….

 

 

تا حالا ی کم نگاه کردیم به خودمون !

به جامعه مون!

به بچه هامون!

مخصوصا نوجوونامون!!!!!!

 

کم کم داریم بی کس و کار میشیم انگار…

نه اینکه کسی نباشه عو   نه    

“حواسشون نیست”

 

یادشون رفته   که   ی بچه    تا   صد سالگی هم     بچه است

 

یادشون رفته که نباید اینقدر به ی بچه آزادی داد که خودشو از بالا پشتبون پرت کنه پایین 

 

میدونم که میدونی منظورم بچه نیست

منظورم نوجووناست     خییییییییییلی بی کس شدن       خییییییییییییلی بی پشت و پناهن        خیییییییییییلی سرگردونن

 

خیییییییییلی …….

 

رفتار های ی نوجوون تو دوره نوجوونی خاص هست اما مامان باباها ولشون کردن به امان خدا

درگوشی بگم بهتون

قدیما مامانا حواسشون به همه چیز بوده 

الان مامانا حواسشون فقط به خودشونه

حواسشون فقط به پولشونه

حواسشون به موبایلشونه

حواسشون همه جا هست جز به خانوادشون

 

 

 

تا حالا فکر کردیم چرا ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

به نام الله

سلام دوستان جان

امروز یک چیزی شنیدم که به شدت ناراحت شدم 

ولی قبل از اینکه شمار رو ناراحت کنم میخوام براتون ی راه پله ای رو بگم 

راه پله ای که به سمت جهنم میره

راه پله ای که خیلی وقته تو محله ما همه تلاش میکنن ازش برن بالا

راه پله ای که هر پله اش ی اسم قشنگ روش نوشته

آزادی  ، کلاس ، زیبایی ، خوشی و…

همه اینا خوبن 

اما تو این راه پله همه چیز معنای جهنمی پیدا میکنه 

هر کدوم از این اسمای قشنگ باعث میشه تا کلی آدم دیگرو هم درگیر جهنم کنیم 

و هم خود فرد و هم اطرافیانشو آتش میزنه

 

تو محله ما همه تلاش میکنن که این راه پله رو هموار کنن هم برا خودشون هم برا دیگران 

 

دارم ازش خسته میشم

از آدماش 

ازجهنمی که درست کردن

از اسمای قشنگ قشنگ که همه بوی جهنم خودخواهی رو میدن

و….

 

 

دوباره خبر 

خبرشهادت 

شهادت آمر به معروف

مگه چی میگن این آمرین که حقشون مرگه

مگه جز این میگن که حیا و عفاف  تو جامعه نباشه همه از بوی تعفن تبرج خفه میشن

مگه غیر این میگن که حرمت خدا هیچی حرمت خودتونو نگه دارین و بی آبرویی نکنین

 

البته من میدونم مرگ براشون سعادت اون دنیاست 

اما حرفم اینه که اگه به فکر عرب جاهلیم باشه میگه : خونو با خون میشورن

 

خوش به حال اعراب جاهلی!!!!

یعنی جهل مدرن از اون عرب جاهلی داره جلو میزنه و تذکر برای اقامه حدود الهی شده = خون

 

تذکر : حرف : لسان: گفتن

 

لااقل عرب جاهلی کسی که خونشو ریخته بود خونشو میریخت 

اما جاهلیت مدرن کسی که داره از سیاهی اون رو به سمت نور با زبان راهنمایی میکنه خونشو…..

 

 

خیلی حالم بده که دوباره یکی از بچه محلامون رو بی گناه کشتن 

روحت شاد محمد محمدی 

اون دنیا به علی خلیلی و … سلام ما رو برسون

یادتون نره ما رو هم دعا کنید

 

سلام به همه دوستان گلم

امروز بعد از سال ها تصمیم گرفتم بلاخره بسم الله رو بگم و شروع به نوشتن دردِ دل کنم

درد هایی که دل خیلیا مونو به درد آورده

و جایی برای گفتن اون نداریم

و اصلا جایی نیست که واقعیت ها رو بررسی کنیم و علت اصلی به وجود اومدنشو بدونیم

و سعی کنیم تا این درد ها برطرف بشه 

 

از خدا میخوام تا کمکم کنه تا بتونم این وبلاگ رو با قدرت ادامه بدم…

شمام برای من دعا کنید…

29 مهر 99